جایگاه دیپلماسی اقتصادی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

برای جهانی شدن اقتصاد زمان و مکان خاصی را نمی توان مشخص نمود،اما چیزی که باعث گسترش و رشد فرایند آن گردیده،در هم تنیدگی اقتصاد و بین المللی گرایی می باشد.اقتصاد ذاتاً یک موضوع بین المللی است.از طرف دیگر بین الملل گرایی در سیاست خارجی نیز زمانی توسعه پیدا می کند که پایه آن بر اقتصاد بنا شده باشد. با توجه به این دو واقعیت، جهانی شدن اقتصاد رشد و تکامل یافته است.در همین راستا مفهوم دیپلماسی اقتصادی در سیاست خارجی کشورهاهمزمان با گسترش جهانی شدن به خصوص در شاخص های اقتصادی،مورد توجه واقع شده است.سوال اصلی دراین رساله اینست که آیا در عصر جهانی شدن اقتصاد،دیپلماسی اقتصادی توانسته از نقش محوری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران برخوردار باشد؟فرضیه نیز اینست که دیپلماسی اقتصادی متاثر از سه چالش، ناسازگاری میان موضوعات سیاسی و اقتصادی،ناسازگاری میان عرصه داخلی و عرصه بین المللی و تداوم نقش دولت در اقتصاد،که ناشی از تقابل منطق های حاکم بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با منطق های درونی جهانی شدن بوده،نتوانسته و نمی تواند از نقش محوری در سیاست خارجی برخوردار گردد.برای پاسخ به سوال اصلی از دو روش مصاحبه و آمارهای بین المللی اقتصادی استفاده شده است.